چرا نباید به بچه ها آسپرین بدهیم؟ - گردشگر

آسپرین؛ دارویی برای کاهش تب و درد

آسپرین دارویی است که معمولاً برای تسکین درد، کاهش تورم و کاهش تب بالا استفاده می گردد. بعلاوه مصرف آسپرین باعث می گردد خون چسبندگی کمتری داشته باشد. بنابراین، احتمال تشکیل لخته در خون کمتر می گردد. به همین خاطر آسپرین در بزرگسالان، اغلب برای افراد مبتلا به مسائل قلبی نیز تجویز می گردد.

دلیل ممنوعیت آسپرین برای بچه ها چیست؟

بچه های که در طول یک بیماری ویروسی آسپرین مصرف می نمایند، در معرض خطر ابتلا به یک بیماری نادر اما بسیار جدی به نام سندرم ری (Reyes syndrome) قرار می گیرند. به نظر می رسد این حالت بیشتر در بچه ها مبتلا به آنفولانزا (ویروس آنفولانزا) یا آبله مرغان (ویروس واریسلا) اتفاق میفتد. بااین حال، می تواند همراه با سایر بیماری های ویروسی از جمله سرماخوردگی نیز رخ دهد.

وقتی کودکی به سندرم ری مبتلا می گردد، ممکن است خیلی سریع بیمار گردد. این سندرم بدون درمان می تواند کشنده باشد. بچه ها حتی با درمان پزشکی مناسب ممکن است درجات مختلفی از آسیب مغزی را تجربه نمایند که می تواند برای تمام عمر آن ها را تحت تأثیر قرار دهد. اگرچه سندرم ری نادر است، اما بدون هیچ هشداری بروز نموده و عواقب آن می تواند ویرانگر باشد. به همین خاطر، متخصصان اطفال به والدین توصیه می نمایند که بیماری ویروسی بچه ها خود را با آسپرین درمان ننمایند.

سندرم ری در بچه ها چیست؟

سندرم ری یک بیماری نادر اما بسیار جدی است که باعث تورم مغز و آسیب کبدی می گردد. بعلاوه این بیماری می تواند تمام اندام های بدن را تحت تأثیر قرار دهد. با افزایش تورم در مغز، فشار به داخل سر نیز ممکن است افزایش یابد. افزایش فشار در سر باعث تغییرات سیستم عصبی در کودک می گردد.

این عارضه در بچه ها و نوجوانانی که پس از یک عفونت ویروسی در حال نقاهت هستند، شایع است. سندرم ری معمولا بچه ها 4 تا 12 ساله را تحت تأثیر قرار می دهد، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد. علائم آن بسیار ناگهانی رخ می دهد. اگر سندرم ری زود تشخیص داده شده و درمان گردد، بسیاری از بچه ها به طور کامل از آن بهبود می یابند اما اگر به سرعت درمان نگردد، می تواند باعث گردد کودک به کما برود و منجر به آسیب مغزی یا حتی مرگ او گردد.

دلیل دقیق سندرم ری معین نیست اما همان طور که اشاره شد، مطالعات نشان داده که بین سندرم ری و بچه های که در طول یا مدت کوتاهی پس از یک بیماری ویروسی آسپرین مصرف می نمایند، ارتباط وجود دارد. توصیه می گردد آسپرین یا هر دارویی حاوی آسپرین را به کودک کمتر از 19 سال ندهید مگر اینکه تجویز آن به وسیله پزشک متخصص صورت گیرد.

درمان سندرم ری حمایتی است یعنی هیچ درمان مستقیمی برای آن وجود ندارد که شرایط را معکوس کند. در عوض، هدف درمان به حداقل رساندن علائم و عوارض است.

از آنجایی که سندرم ری یک بیماری بسیار خطرناک محسوب می گردد، کودک مبتلا به آن احتیاج به بستری شدن فوری دارد و معمولاً در سطح یک واحد مراقبت های ویژه (ICU) بستری می گردد. در این حالت کودک به تعدادی مانیتور مختلف متصل می گردد که فشار داخل جمجمه، دمای بدن، سطح اکسیژن و دیگر عملنمودهای مهم بدن را مقدار گیری می نمایند. کودک در هر مرحله از این بیماری که قرار داشته باشد، تحت درمان های خاصی قرار می گیرد.

علائم سندرم ری

علائم سندرم ری می تواند به سرعت آغاز گردد و پیشرفت کند. این علائم معمولاً بین 12 ساعت تا 3 هفته پس از بهبودی از یک بیماری ویروسی آغاز می شوند.

اولین علائم سندرم ری معمولاً عبارت اند از:

• استفراغ مکرر
• بیحالی
• گیجی

پس از این، بیماری می تواند به سرعت پیشرفت کند. در مراحل بعدی، علائم شامل این موارد می گردد:

• آشفتگی و گفتن هذیان
• گشاد شدن مردمک چشم
• سریع شدن تنفس
• سریع شدن ضربان قلب
• دوبینی
• از دست دادن شنوایی
• مسائل گفتاری
• کاهش عملکرد عضلات، ضعف یا فلج بازوها یا پاها
• تشنج
• کما

اما درمان زودهنگام معمولاً می تواند از پیشرفت آن جلوگیری کند.

عوارض طولانی مدت سندرم ری

حدود دوسوم بچه های که از سندرم ری جان سالم به در می برند، بهبودی کامل پیدا خواهند کرد. در واقع هر چه بیماری کودک زودتر تشخیص داده گردد، شانس بهبودی او بیشتر است.

البته، اگر کودکی برای سندرم ری تحت درمان قرار گیرد، حتی این احتمال وجود دارد که پس از آن دچار مسائل طولانی مدت گردد. اگر مغز برای مدت طولانی متورم گردد، ممکن است باعث آسیب دائمی مغز گردد. عوارض طولانی مدت بسته به اینکه کدام قسمت از مغز آسیب دیده، می تواند به طور چشم گیری متفاوت باشد. از جمله بعضی از این عوارض می توان به ناتوانی خفیف در یادگیری، مسائل رفتاری و ناتوانی شدید در تفکر، ارتباط یا حرکت اشاره نمود.

خواندنی ها

چگونه فرزند مستقلی تربیت کنیم؟

چگونه از ابتلا به سندرم ری در بچه ها جلوگیری کنیم؟

اگرچه ابتلا به سندرم ری نادر است، اما بیماری خطرناکی به شمار می رود. شما می توانید با ندادن آسپرین یا داروهای مرتبط با آسپرین به افراد کمتر از 19 سال (مگر اینکه متخصص، مصرف آن را توصیه نموده باشد) از ابتلا به آن جلوگیری کنید. به عنوان مثال، آسپرین بخشی از درمان بعضی شرایط مانند بیماری کاوازاکی است. در این بیماری سیستم ایمنی به رگ های خونی حمله می نماید.

اگر فکر می کنید فرزندتان برای درد یا تب به داروهای بدون نسخه (OTC) احتیاج دارد، به او قرص های استامینوفن یا ایبوپروفن بدهید زیرا این قرص ها حاوی آسپرین نیستند. بعلاوه باید دستورالعمل های نوشته شده روی برچسب این داروها توجه کنید زیرا دوز مصرفی آن ها برای بچه ها فرق دارد. حتماً به یاد داشته باشید که ایبوپروفن (موترین و ادویل) را به کودک کمتر از 6 ماه ندهید.

برای جلوگیری از ابتلای کودک به سندرم ری، بهتر است از ابتلای او به بیماری های ویروسی که می تواند منجر به این بیماری گردد، پیشگیری کنید. با قرار دادن بچه ها خود در برنامه واکسیناسیون، احتمال ابتلای آن ها به آنفولانزا و آبله مرغان کاهش می یابد.

چه زمانی باید برای نگرانی در خصوص سندرم ری به پزشک مراجعه کرد؟

از آنجایی که سندرم ری می تواند کشنده باشد یا عوارض طولانی مدت ایجاد کند، اگر فکر می کنید فرزندتان ممکن است به آن مبتلا باشد، فوراً به پزشک مراجعه کنید. این امر به ویژه اگر کودک شما اخیراً به آنفولانزا یا آبله مرغان مبتلا شده باشد یا اگر آسپرین یا داروهای حاوی آسپرین دیگری مانند آلکا سلتزر (بی کربنات سدیم) مصرف نموده باشد، صادق است.

همان طور که شرح دادیم، اولین علامت سندرم ری معمولاً استفراغ و تغییر در شرایط روحی آن ها است. این شرایط می تواند مانند بیحالی، سردرگمی یا حتی تماشا کابوس های غیرعادی به نظر برسد.

حتی اگر کودک شما هیچ نوع آسپرینی مصرف ننموده باشد، در صورتی که هر یک از این علائم را در او مشاهده کردید، برای یاری فوراً با اورژانس تماس بگیرید یا به پزشک مراجعه کنید:

• استفراغ غیر قابل کنترل
• از دست دادن هوشیاری (از حال رفتن)
• تشنج
• توهمات (تماشا، شنیدن یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)
• تنفس سریع
• بیحالی (خستگی شدید)

آسپرین در چه داروهایی یافت می گردد؟

متأسفانه اجتناب از مصرف آسپرین در بچه ها فقط شامل مصرف نکردن قرص آسپرین نمی گردد. در واقع آسپرین متعلق به خانواده ای از ترکیبات شیمیایی به نام سالیسیلات است که این ترکیبات در سایر داروها نیز یافت می گردد. بعضی از این ترکیبات شیمیایی که کودک باید از مصرف آن ها اجتناب کند، شامل سالیسیلات، استیل سالیسیلات، اسید استیل سالیسیلیک، سالیسیلیک، سالیسیل آمید و فنیل سالیسیلات می شوند.

داروهایی که ممکن است شامل آسپرین یا سالیسیلات باشد عبارت اند از:

• آلکا سلتزر
• پودر BC
• اکسدرین
• پودر سردرد Goody
• کائوپکتات
• پامپرین
• پپتو بیسمول
• هر چیزی که حاوی روغن گیاه wintergreen باشد

البته این فهرست کامل نیست. همواره به مواد فعال موجود در هر دارویی که به کودک خود می دهید نگاه کنید. آسپرین با نام های تجاری متعدد و به صورت عمومی فروخته می گردد. حتی داروهایی که برچسب آسپرین کودک یا آسپرین بچه (baby aspirin) دارند نیز برای نوزادان یا بچه ها بی خطر نیستند!

بعلاوه اگرچه داروهای ضد تهوع حاوی آسپرین یا سالیسیلات نیستند، اما در بچه ها مبتلا به بیماری های ویروسی باید با احتیاط مصرف شوند. استفاده از این داروها می تواند علائم اولیه سندرم ری را پنهان کند.

کلام آخر

اگر پزشک به دلیل یک بیماری مزمن پزشکی به طور خاص برای کودکتان آسپرین تجویز نموده، باید دستورالعمل های او را دنبال کنید. در صورتی که کودک شما مبتلا به آبله مرغان یا عفونت تنفسی مانند آنفولانزا شد، حتماً در اسرع وقت به پزشک اطلاع دهید تا به شما در خصوص ادامه دادن یا عدم ادامه دادن مصرف آسپرین در طول بیماری توصیه هایی ارائه دهد.

سندرم ری یک شرایط تهتماشاماینده زندگی قلمداد می گردد که با مصرف آسپرین در بچه ها مرتبط است. البته امروزه که مردم از مصرف آسپرین در بچه ها و نوجوانان خود جلوگیری می نمایند، ابتلا به این سندرم نیز کاهش یافته است. بااین حال، هنوز هم این بیماری می تواند بدون مصرف آسپرین اتفاق بیفتد. اولین علائم آن استفراغ و گیجی است و معمولاً پس از بهبودی فردی از یک بیماری دیگر آغاز می گردد. اگر نگران هستید که کودک یا هر شخص دیگری به سندرم ری مبتلا شده باشد، باید فوراً به اورژانس مراجعه کنید.

منابع: verywellhealth , arnoldpalmerhospital , gosh